UNİSEF intramüsküler ve intravenöz yoldan uygulanabilir. Hekim tarafından başka türlü önerilmedi ise mutad dozları aşağıda verilmektedir.
Erişkinler ve vücut ağırlığı 40 kg’ın üzerindeki çocuklar: Böbrek fonksiyonları normal olan hastalardaki hafif ve orta şiddetteki infeksiyonlarda 12 saat arayla 500 mg veya 1 g sefepim İ.V. ya da İ.M. yoldan önerilmektedir. Ciddi infeksiyonlarda 12 saat arayla 2 g sefepim İ.V. yoldan, çok ciddi ve hayatı tehdit eden infeksiyonlarda ise yine 2 g sefepim 8 saat arayla İ.V. yoldan uygulanmalıdır.
Tedavi süresi genellikle 7-10 gündür, ancak daha ciddi infeksiyonlarda daha uzun süreli tedavi gerekebilir. Febril nötropeninin ampirik tedavi süresi 7 gün olmakla birlikte nötropeni düzelinceye kadar tedaviye devam edilir.
Cerrahi profilaksi: İntraabdominal ameliyatlarda ilk insizyondan 60 dakika önce başlayarak tek doz 2 g sefepim İ.V. yoldan 30 dakika süreyle infüzyon şeklinde uygulanır. Sefepiminfüzyonunun hemen ardından tek doz 500 mg metronidazol İ.V. olarak uygulanmalı ve metronidazol dozu prospektüsüne göre belirlenmelidir. Geçimsizlik dolayısıyla iki ilaç karıştırılmamalı; metronidazol infüzyonundan önce intravenöz hat uygun bir çözücü ile yıkanmalıdır. Eğer ameliyat ilk profilaksi dozundan itibaren 12 saatten daha uzun sürerse, ilk dozdan 12 saat sonra ikinci bir sefepim dozu ve bunu takiben metronidazol uygulanmalıdır.
Pediatrik hastalar (1 ay ve daha büyük): Böbrek fonksiyonları normal olan pediatrik hastalarda; pnömoni, idrar yolu infeksiyonları, olmayan deri ve yumuşak doku infeksiyonlarının tedavisi için 10 gün süreyle 12 saat arayla 50 mg/kg sefepim önerilir. Ciddi ve hayatı tehdit eden infeksiyonlarda doz aralığı 8 saat olmalıdır. Septisemi, bakteriyel menenjit ve febril nötropeninin ampirik tedavisinde 7-10 gün süreyle ve 8 saat arayla 50 mg/kg sefepim önerilir.
Yaşları 2 aydan küçük bebeklerde sefepim kullanımı ile ilgili veriler yetersizdir. Yapılan çalışmalarda 50 mg/kg’lık dozlar kullanılmışsa da, 2 aydan büyük hastaların farmakokinetik verilerine bakılarak yaşları 1 ila 2 ay arasındaki bebeklere, 12 veya 8 saat arayla 30 mg/kg’lık doz önerilebilir. Bu grup hastalara sefepim uygulanırken dikkatli olunmalıdır.
Vücut ağırlığı 40 kg’ın üzerinde olan pediatrik hastalara yetişkinler için önerilen dozlar uygulanabilir. 12 yaşından büyük ancak vücut ağırlığı 40 kg’ın altındaki hastalarda pediyatrik dozların uygulanması gerekir. Çocuk hastalara uygulanan maksimum doz, tavsiye edilen yetişkin dozunu (8 saat arayla 2 g) aşmamalıdır. Çocuk hastalarda İ.M. uygulama deneyimleri sınırlıdır.
Böbrek yetmezliği:Böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalarda (kreatinin klirensi <50 mL/dak.) daha yavaş olan eliminasyon hızını dengelemek için doz ayarı gerekir. Hafif ve orta şiddette böbrek yetmezliği olan hastalarda başlangıç dozu, normal renal fonksiyonlu hastalar ile aynıdır. Bu dozu takiben önerilen doz şeması aşağıdaki tabloda gösterilmiştir.
| Önerilen İdame Dozu |
Kreatinin klirensi (mL/dak.) | Hafif ve orta dereceli idrar yolu infeksiyonları | İdrar yolu enf. dışında kalan hafif ve orta dereceli infeksiyonlar | Ciddi infeksiyonlar | Çok ciddi veya hayatı tehdit edici infeksiyonlar |
>50 Doz ayarlaması gerekmez; Normal önerilen dozlar uygulanır | 12 saatte bir 0.5 g | 12 saatte bir 1 g | 12 saatte bir 2 g | 8 saatte bir 2 g |
30-50 | 24 saatte bir 0.5 g | 24 saatte bir 1 g | 24 saatte bir 2 g | 12 saatte bir 2 g |
11-29 | 24 saatte bir 0.5 g | 24 saatte bir 0.5 g | 24 saatte bir 1 g | 24 saatte bir 2 g |
£10 | 24 saatte bir 0.25 g | 24 saatte bir 0.25 g | 24 saatte bir 0.5 g | 24 saatte bir 1 g |
Hemodiyaliz * | 24 saatte bir 0.5 g | 24 saatte bir 0.5 g | 24 saatte bir 0.5 g | 24 saatte bir 0.5 g |
* Farmakokinetik modelleme bu hastalar için azaltılmış dozlamanın gerekli olduğunu göstermektedir. |
Eğer sadece serum kreatinin değerleri mevcut ise erkek hastalarda aşağıdaki formül (Cockcroft ve Gault formülü) ile kreatinin klirensi hesaplanabilir. Kadınlarda bu formüle göre bulunan değer 0.85 ile çarpılmalıdır.
Kreatinin klirensi/(mL/dak) = Vücut ağırlığı (kg) X (140-yaş) / 72 X serum kreatinini (mg/dL)
Diyaliz hastaları: Sefepim uygulanan hemodiyaliz hastalarında tedavinin ilk günü 1 g yükleme dozu ve bunu takiben hergün 500 mg doz önerilmektedir. Ayrıca sefepim diyalizi takiben de uygulanır. Sefepim mümkün olduğu kadar günün aynı saatinde uygulanmalıdır.
Hemodiyaliz uygulanacak hastalarda, diyaliz başlangıcında vücutta bulunan sefepim miktarının yaklaşık % 68’i 3 saat süren bir diyaliz sonucunda atılmış olur.
Sürekli ayaktan periton diyalizi yapılan hastalarda infeksiyonun şiddetine göre böbrek fonksiyonu normal hastalarda önerilen dozlarda, ancak 48 saatlik aralarla sefepim uygulanır. Örneğin infeksiyonun ciddiyetine göre 48 saat arayla 500 mg, 1 g veya 2 g önerilebilir.
Böbrek yetmezliği olan pediatrik hastalar: Erişkin ve pediatrik hastalarda sefepimin farmakokinetiği benzer olduğundan, bu hasta grubunda da sefepim dozunun ayarlanması gerekir.
2 ay ile 12 yaş arasındaki çocuk hastalardaki 50 mg/kg’lık dozlar ve 1-2 aylık bebeklerdeki 30 mg/kg’lık dozlar erişkinlerdeki 2 g’lık doza eşdeğerdir. Erişkinlerdekine benzer şekilde doz aralıkları uzatılmalı veya doz azaltılmalıdır. Sadece serum kreatinin biliniyorsa, aşağıdaki formüllere göre kreatinin klirensi hesaplanabilir..
Kreatinin klirensi/(mL/dak/1.73 m2)= 0.55 x boy (cm) / serum kreatinin (mg/dL)
Kreatinin klirensi/(mL/dak/1.73 m2)= 0.52 x boy (cm) – 3.6 / serum kreatinin (mg/dL)
Karaciğer yetmezliği: Karaciğer yetmezliği durumunda doz ayarlaması gerekmez.
Solüsyon hazırlanması ve uygulama şekli:Unisef toz aşağıdaki tabloda gösterilen seyreltici hacimleri kullanılarak hazırlanmalıdır.
| Sulandırması için eklenecek miktar (mL) | Yaklaşık elde edilecek hacim (mL) | Yaklaşık sefepim konsantrasyonu (mg/mL) |
İntravenöz 500 mg flakon 1 gram flakon | 5 10 | 5.6 11.3 | 100 100 |
İntramusküler 500 mg flakon 1 gram flakon | 1.3 2.4 | 1.8 3.6 | 280 280 |
Piyasada Mevcut Diğer Farmasötik Dozaj Şekilleri
UNİSEF 1 g IM/IV Enjektabl Flakon
Saklama Koşulları
Çocukların ulaşamayacağı yerlerde, 30 °C’nin altındaki oda sıcaklığında, ışıktan koruyarak ve ambalajında saklanmalıdır. Sulandırldığında 30°C’nin altında (oda sıcaklığında) 24 saat, buzdolabında 7 gün saklanabilir.
Ticari Sunum Şekli Ve Ambalaj İçeriği
UNİSEF 500 mg IM/IV Enjektabl Flakon; 1 flakon ve 5 mL çözücü içeren ambaljlardadır.
Uyarılar/Önlemler
UNİSEF tedavisine başlamadan önce hastada sefepim, sefalosporinler, penisilinler ve diğer antibiyotiklere karşı aşırı duyarlılık reaksiyonu olup olmadığı dikkatli bir şekilde soruşturulmalıdır. Beta-laktam antibiyotikler arasında çapraz-duyarlılık reaksiyonu net olarak bildirildiği ve penisiline duyarlı hastaların %10'undan daha fazlasında görülebileceği için, penisiline duyarlı hastalarda sefepim kullanılacak ise özellikle dikkatli olunmalıdır. Sefepimee karşı klinik olarak önemli alerjik bir reaksiyon görülürse ilaç derhal kesilmeli ve uygun tedaviye geçilmelidir. Ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonları; epinefrin, oksijen, İ.V. yoldan sıvı ve antihistaminik uygulanması, kortikosteroidler, pressör aminler ve havayolunun açık tutulması gibi acil önlemlerin alınmasını gerektirebilir.
Sefepim de dahil olmak üzere tüm geniş spektrumlu antibiyotiklerle psödomembranöz kolit görüldüğü bildirildiğinden, antibiyotik kullanımına bağlı diyare gözlenen hastalarda bu durum dikkate alınmalıdır.
Antibiyotikler kolonun normal florasını bozabilir ve Clostridia'ların aşırı çoğalmasına neden olabilir. Clostridium difficile'nin ürettiği toksinler antibiyotiğe bağlı kolitin en sık görülen nedenidir.
Psödomembranöz kolit tanısı konulduğunda uygun tedaviye başlanmalıdır. Hafif vakalar sadece ilacın kesilmesi ile düzelebilir. Ciddi bir psödomembranöz kolit vakası söz konusu ise sıvı ve elektrolit tedavisinin yanısıra protein desteği ve Clostridium difficile'ye etkili bir antibakteriyel ilaç kullanılmalıdır. Kolitin diğer sebepleri de göz önünde bulundurulmalıdır.
Diğer geniş spektrumlu antibiyotiklerle olduğu gibi uzun süreli sefepim tedavisi sırasında duyarlı olmayan bakterilerin aşırı çoğalmasına rastlanabilir. Tedavi sırasında süperenfeksiyon gelişmesi halinde, uygun tedavilere başvurulmalıdır.
Birçok sefalosporin gibi sefepim de protrombin aktivitesinde azalma yapabilir. Renal yetmezlik, hepatik yetmezlik, beslenme bozukluğu, uzun süreli antimikrobiyal tedavi gibi riski artıran durumlarda protrombin zamanı izlenmeli ve gerekirse K vitamini verilmelidir.
Böbrek yetersizliği olan (kreatinin klirensi £ 60 mL/dakika) hastalarda daha yavaş olan renal eliminasyon hızını kompanse etmek için sefepim dozu ayarlanmalıdır. Böbrek yetersizliği olan hastalarda ayarlanmamış sefepim dozlarının verilmesi ile ensefalopati, nöbet, miyoklonus ve/veya böbrek bozukluğu dahil ciddi advers etkiler bildirilmiştir.
Gebelikte kullanımı: Gebelik kategorisi B’dir. Sefepimin fertilite veya fetus üzerinde, hayvan deneyleriyle kanıtlanmış herhangi bir olumsuz etkisi olmamasına rağmen gebe kadınlarla yapılmış yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar yoktur. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insandaki cevabı yansıtamıyacağından, gebelikte ancak açıkça gerekli olduğu durumlarda kullanılmalıdır.
Emziren annelerde kullanımı: Sefepim anne sütüne çok düşük konsantrasyonlarda (0.5 mg/mL) geçer. Emziren annelere sefepim uygulandığında dikkatli olunmalıdır.
Pediatrik kullanımı: Sefepimin1 aylıktan daha büyük bebek ve çocuklardaki etkinlik ve güvenilirliği kanıtlanmıştır.
Yaşlılarda kullanımı: Klinik çalışmalarda, geriatrik hastalara önerilen mutad erişkin sefepim dozları ile klinik etkinlik ve güvenilirliğin geriatrik olmayan erişkin hastalardakine benzer olduğu saptanmıştır. Renal yetmezliği bulunan yaşlı hastalarda doz ayarlanmalıdır.
Yan Etkileri / Advers Etkiler
UNİSEF genellikle iyi tolere edilir. Sefepim ile en sık görülen yan etkiler; gastrointestinal belirtiler ve aşırı duyarlılık reaksiyonlarıdır. Yapılan klinik çalışmalarda sıklıkla bildirilen yan etkiler arasında; kızarıklık, kolit (psödomembranöz kolit dahil), diyare, ateş, baş ağrısı, bulantı, oral moniliazis, kaşıntı, ürtiker, vajinit ve kusma sayılmaktadır.
Ayrıca İ.V. infüzyon yerinde flebit veya inflamasyon gibi lokal reaksiyonlar gelişebilir. İ.M. uygulama ise çok iyi tolere edilir, ancak nadiren injeksiyon yerinde inflamasyon ve ağrı oluşabilir.
Klinik çalışmalarda %1 sıklıkla saptanan ve sefepim tedavisi ile ilişkisi bilinmeyen laboratuvar testi değişiklikleri; pozitif Coombs testi (hemoliz olmadan), serum fosforunun azalması, ALT/SGPT ve AST/SGOT artışları, eozinofili, anormal PTZ ve PT değerleridir. Daha seyrek olarak; alkalen fosfataz, BUN, kalsiyum, kreatinin, fosfor, potasyum, total bilirubin değerlerinde artışlar ve kalsiyum, hematokrit, nötrofil, trombosit, lökosit değerlerinde de azalmalar görülmüştür.
Renal disfonksiyonu olan ve sefepim dozu ayarlanmadan uygulama yapılan hastalarda ensefalopati, miyoklonus ve konvülsiyonlar kaydedilmiştir. Bu yan etkilerin sefepime bağlı olup olmadığı saptanamamıştır.
Diğer sefalosporinlerde olduğu gibi; anafilaktik şok dahil olmak üzere anafilaksi, geçici lökopeni, nötropeni agranülositoz ve trombositopeni bildirilmiştir.
Sefalosporin grubu antibiyotik kullanımında saptanan yan etki ve laboratuvar değişiklikleri ise; Stevens-Johnson Sendromu, eritema multiforme, toksik epidermal nekroliz, renal disfonksiyon, toksik nefropati, aplastik anemi, hemolitik anemi, hemoraji, kolestazis de dahil olmak üzere hepatik disfonksiyon ve pansitopenidir.
Sefepimin bebek ve çocuklarda bildirilen güvenilirlik profili yetişkinlerdeki ile benzerdir. Klinik çalışmalarda en sık görülen yan etki döküntüdür.
BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ